Arrived in México! / Aangekomen in Mexico!

Na een reis vol problemen, ben ik eindelijk aangekomen in Mexico. Nu zal je denken, een reis vol problemen? Sarah, jij hebt nooit problemen met het OV. Ik zal het even uitleggen.

Laat ik maar beginnen met de week over het algemeen. De hele week heb ik thuis gezeten, ik weet niet hoeveel telefoontjes gepleegd en mailtjes verstuurd in de hoop dat ik tóch mijn visum nog zou kunnen krijgen. Zaterdag bleek de brief die ik nog nodig had in Nederland te zijn aangekomen, maar dinsdag pas in Katwijk te zijn. Dus mijn moeder naar het sorteercentrum in Amsterdam bellen om te vragen of er misschien een optie was dat we ergens de brief nog op konden halen. In Amsterdam kon dat niet, maar in Den Haag, wel!  We mochten maandag om 8 uur de brief op komen halen. Ik was zo blij dat het na zo’n stressvolle week dan toch nog goed zou komen! Echt, ik was weer helemaal vrolijk.

Maar karma was het er blijkbaar niet mee eens en dacht: Sarah vrolijk? Dat willen we niet hebben! Wat zullen we nu eens met haar gaan doen? Dat werd duidelijk toen ik midden in de nacht wakker werd met ontzettende pijn in mijn linkerarm, echt ik kon er niets meer mee. Dus op naar de dokterspost, daar bleek dat ik een ontsteking in mijn spier had en kreeg ik ontstekingsremmers, pijnstillers en het advies mijn linkerarm rust te geven. Is dat even leuk als je linkshandig bent, je koffers nog in moet pakken en de dag erna alleen naar Mexico reist!

Blijkbaar was dat nog niet genoeg. Zoals jullie weten, ging mijn visum aanvraag niet heel vloeiend en moesten wij dus maandagmorgen naar Den Haag voor de brief en het visum. In alle vroegte wilden mijn moeder en ik dus weg gaan, bleek er ijzel te zijn en het dus heel gevaarlijk te zijn op de weg. We besloten toch maar te gaan, omdat het visum zo  belangrijk was. Dus wij de brief opgehaald en naar de ambassade gegaan, werd het visum alsnog afgekeurd omdat de brief niet goed was. Wij hadden dus ons leven geriskeerd voor.. NIKS!

Nou, wij terug naar huis.. Balend natuurlijk omdat het uiteindelijk niet geluk was met het visum. Thuis aangekomen hebben we snel een kopje koffie gedronken en mijn spullen gepakt om daarna naar Schiphol te gaan. Horen we in de auto dat er een bommelding op Schiphol was en de vertrekhallen ontruimt waren, nou ik moest echt lachen omdat ik echt niet kon geloven dat er zóveel dingen mis konden gaan in 1 dag.

Eenmaal aangekomen op Schiphol was het dus drama, overal marechaussee, politie en heel erg veel mensen. Gelukkig waren er mensen van de KLM aan het helpen en kon ik nog vrij makkelijk inchecken en achter de douane komen, waar trouwens ook nog een stuk was afgezet. Uiteindelijk was mijn vlucht ook nog eens een uur vertraagd, maar vergeleken met een hoop andere mensen viel dat heel erg mee en heb ik dus nog wel een beetje geluk gehad. 

Eenmaal aangekomen in Mexico ging alles gelukkig goed, dus ik hoop mijn portie slechte karma voorlopig gehad te hebben, haha.

Liefs, Sarah 

ENGLISH:

After a journey full of trouble, I finally arrived in México. Now you might think, trouble? What kind of trouble? Let me explain.

I’ll start out with the week in general. As you might know, I’ve had some problems with my visa application because of a letter. So I’ve been at home, calling and mailing people the entire week, I literally could not leave my house. On Saturday the letter I needed arrived in the Netherlands, but it wouldn’t be in my hometown before Tuesday. So my mom called the distribution center of DHL to see if we could pick it up somewhere before I left. The woman that we spoke to was really friendly and made it possible, I could pick up the letter Monday morning at 8 in The Hague. Seriously, you cannot believe how happy it made me that everything would still work out with the visa.

Obviously karma didn’t agree and thought: Sarah happy? That’s not something we want! What shall we do to her now? This became clear when I woke up in the middle of the night with a lot of pain in my left arm, I really couldn’t do anything with it and I had to go to the doctor. He said I had an inflammation in the muscle of my left arm, gave me medication and the advice to give my arm a lot of rest. Isn’t that just great news when you’re left handed, have to pack your bags and travel to México by yourself the next day? 

Apparently that wasn’t enough, because when my mom and I wanted to go to the distribution center the next day, we saw on the new that there had been a lot of accidents because of icy roads in the entire country and that it was dangerous to go on the roads. We decided to go anyway, because the visa was so important. So we picked up the letter and went to the embassy where they DENIED my visa. Apparently the letter wasn’t good enough. We had risked our lives for nothing!

So we went back home, of course in a really bad mood because it didn’t work out with the visa. We had a cup of coffee, got my bags and went to the airport. While we were on our way we heard there had been a bomb threat on the airport and the halls for departures were cleared out. At that moment I had to laugh sooo loud, I really couldn’t believe so much could go wrong in 1 day.

When we arrived, the airport was full of (military) police, a lot of people that couldn’t get to their flights and the bomb squad was on their way. Luckily for me there were people from the KLM helping out, so I could get checked-in and past the security quite easily. Because of the bomb threat my flight got delayed 1 hour, but compared to a lot of other people this wasn’t a lot. So I guess I had some luck there.

Once I got in the plane, everything went well. I didn’t crash in the Bermuda Triangle, didn’t have any problems at the airport and got to my house quite easily. So let’s hope karma is done with me for now.

Love, Sarah

PS. My house is really nice, and my roommates are so friendly! So far, so good. Today I will go buy some things for my room at a shopping thingy nearby, I'm really excited find out to what everything's like here!